Historie
Van vader op zoon
Eind jaren ’20 kregen Johans opa en oma, Jo en Lies Jurrius, de mogelijkheid om grond te pachten van een familie uit Amsterdam. Jo was een rasechte ondernemer en pionier. Hij heeft er een prachtig bedrijf van gemaakt, wat vooral gericht was op akkerbouw. In het hoogseizoen had hij tot 40 werknemers in dienst. Het werk moest toen veelal met de hand worden verricht.
Begin jaren ’70 heeft Jo het stokje overgegeven aan zijn zoon Herman en diens vrouw Toos. Inmiddels was het een gemengd bedrijf. Dit houdt in dat er zowel een akkerbouw- als een melkveehouderijtak was.
De boerderij van de familie Jurrius was een begrip in het dorp. Velen haalden er melk en aardappelen. Ook de scholen wisten de boerderij te vinden. Heel wat klassen zijn op boerderijbezoek geweest.
Rond 2000 werd besloten afscheid te nemen van de melkveehouderij. Alle gronden werden voortaan gebruikt voor de akkerbouw. In de lege stallen werden caravans gestald.
In 2009 hebben Herman en Toos de boerderij overgedragen aan ons.
Gebouwen
Op de boerderij vallen twee gebouwen op.
Allereerst de ‘grote rode schuur’. Deze is vanaf de A50 goed te zien. Het is een graanschuur uit 1947.
Voor de Tweede Wereldoorlog stond er een grote veldschuur op het land. Tijdens de Airbornelandingen in september 1944 is de schuur afgebrand. Sommigen leggen de schuld bij de Duitsers, anderen bij de Geallieerden.
Tijdens de wederopbouw na de oorlog konden mensen geld krijgen vanuit het Marshallplan. Dit was een omvangrijk materieel hulpplan uit de VS om Europa weer op de been te helpen. Met behulp van het Marshallplan is de grote rode schuur gebouwd.
Daarnaast staat er een grote ligboxenstal. De stal is in 1968 gebouwd en was één van de eerste moderne ligboxenstallen. Tot die tijd stonden de koeien voornamelijk aan een ketting op een vaste plek in een rij. In de ligboxenstal konden de dieren vrij rondlopen en gaan liggen in speciale ligboxen.
Omdat het één van de eerste ligboxenstallen was in Nederland zijn vele collega-boeren komen kijken en heeft de stal als voorbeeld gediend voor heel Nederland.
Het huidige woonhuis is eind jaren ’60 gebouwd. Het originele woonhuis moest wijken voor de aanleg van de A50. Dit tot groot verdriet van Jo. Bij hem ging de vlag dan ook halfstok toen de snelweg geopend werd.
